Wszyscy marzymy o zdrowiu, a o pięknej sylwetce wielu z nas jeszcze bardziej. Media zalewają nas propozycjami diet i wielu modeli żywieniowych takich jak dieta bezglutenowa, paleo, diety wegetariańskie i wegańskie… Każdy z nas bez względu na to o jakiej sylwetce marzy powinien się skupić na swojej diecie, by dostarczała maksymalnie wiele korzyści dla naszego zdrowia. Oczywiście nie chcemy odmawiać sobie przyjemności jaką jest jedzenie naszych ulubionych potraw. Jak to wszystko pogodzić? W dobie internetu mamy dostęp do przepisów na smaczne i pyszne dania oraz desery. Również takie przeznaczone dla osób o okrojonym jadłospisie, alergików, wegan… Gluten znajduje się w praktycznie większości gotowych dań, oraz jadłospisach typowych Polaków. Zaczynamy dzień i często kończymy jedząc kanapki z chlebem. Na obiad często spożywamy makaron. Czy to dla nas zdrowe menu? Niekoniecznie. Teoretycznie z glutenu powinny zrezygnować tylko osoby z celiakią. W praktyce wielu osób dotyka problem nietolerancji glutenu, nie związany z tą chorobą. Nietolerancja glutenu może objawiać się bólem brzucha, nudnościami, wymiotami, wzdęciami, a także zmęczeniem, drętwieniem rąk i nóg, skurczami mięśni, bólem stawów oraz po prostu bólem głowy, zmęczeniem i złym samopoczuciem. Są to problemy, które dotykają wiele ludzi. Jeśli dotyka również Ciebie rozważ odstawienie produktów zawierających gluten na dwa tygodnie. Po tym czasie sam bądź sama możesz sprawdzić, czy czujesz różnicę w samopoczuciu i czy ta dieta będzie odpowiednia dla Ciebie. Ale jak ma się dieta bezglutenowa a odchudzanie? Gluten znajduje się przede wszystkim w zbożach takich jak pszenica, pszenżyto, żyto, owies, jęczmień. Zatem znajduje się w podstawowych źródłach węglowodanów, które są dla nas tuczące. Są to chleby, bułki, ciasta, makarony, wafle i tak dalej. Na rynku jest również bardzo dużo produktów zanieczyszczonych glutenem takich jak inne zboża, naturalnie nie zawierającego glutenu, pseudo zboża. Śladowe ilości glutenu pojawić się mogę nawet na skórce jabłka. Nie jedząc glutenu zastępujemy te produkty innymi. Dzięki czemu nasz jadłospis jest znacznie bogatszy. Sięgamy po większą ilość warzyw i owoców, które w posiłku zastępują nam produkty zbożowe. Jest to korzystne dla naszego zdrowia, ponieważ poza mniejszym spożyciem węglowodanów zapewniamy też większą różnorodność naszych posiłków i większą zawartość witamin i minerałów w diecie. Produkty mączne są produktami wysoko przetworzonymi, co przynosi duże straty w ich wartościach odżywczych. Jedząc je w zbyt dużych ilościach możemy nabawić się poważnych niedoborów. Kromkę chleba do śniadania idealnie jest zastąpić chociażby jabłkiem. Zyska na tym nie tylko nasza sylwetka, ale i zdrowie. Poza tym, że produkty mączne są wysoce węglowodanowe (co za tym idzie tuczące) i zawierają mało wartości odżywczych ludzie nie są dobrze przystosowani do trawienia ich. Zboża to trawy. A ludzie nie są przystosowani do jedzenia jej. Przez miliony lat kształtował się układ pokarmowy człowieka, a zboża uprawiamy zaledwie od 10 000 lat. To zbyt mało czasu, by układ pokarmowy mógł się do tego przyzwyczaić. Jeśli nie trawimy czegoś dobrze, obciążamy nasz organizm. Przed uprawą zbóż i ich przetwarzaniem na mąkę były one dla człowieka czymś niejadalnym. Ludzie sięgali po mięso (łącznie z podrobami, tłustymi częściami oraz szpikiem kostnym), warzywa, owoce, orzechy. W ich dietach było więcej tłuszczu i mniej węglowodanów. Wśród nich nie było również ludzi otyłych. Nie występowały choroby cywilizacyjne. Rozwój przemysłu spożywczego (w tym tego zbożowego) również szybko podąża do przodu. Zboża mają w sobie znacznie więcej glutenu niż kiedyś. Ta zmiana również podąża za szybko. Zdecydowanie zbyt szybko w stosunku do możliwości ewolucyjnych człowieka. Dlaczego to się robi, jeśli gluten może nam szkodzić? Gluten jest mieszaniną białek roślinnych: gluteniny i gliadyny.To on nadaje ciągliwą konsystencję ciasta podczas wyrabiania mąki na ciasto. Taka konsystencja powoduje uwięzienie pęcherzyków dwutlenku węgla powstających w czasie fermentacji w cieście. Uwięzienie tych pęcherzyków gazu powoduje z kolei wzrost objętości ciasta podczas jego wyrastania i nadaje mu porowatą strukturę. Jest zatem przydatny i wygodny podczas produkcji wyrobów mącznych. Jeśli zdecydujemy się na rezygnację glutenu z naszej diety nie popadajmy w paranoję i zróbmy to stopniowo. Na początku ograniczmy po prostu ilość zbóż w naszej diecie. Następnie starajmy się wykluczyć z niej pszenicę. To ona zawiera najwięcej glutenu. Kolejnie powinniśmy wyzbyć się reszty produktów zbożowych z diety. Dieta bezglutenowa stała się dosyć modna. Co za tym idzie, na sklepowych półkach mamy coraz większy wybór produktów bezglutenowych „gluten free” ze znaczkiem przekreślonego kłosa. Jest to wygodny zamiennik, lecz nie powinniśmy korzystać z tych opcji zbyt często. To dalej produkty mączne zawierające dużą ilość węglowodanów i małą ilość wartości odżywczych ze względu na ich stopień przetworzenia. Poza tym skład tych produktów jest znacznie dłuższy niż tradycyjnych. Zawierają więcej chemii, by móc dorównać smakiem i fakturą tradycyjnym produktom zbożowym. Ich cena też nie zachęca. Taka dieta na pewno nie byłaby ekonomiczna, ani nie miałaby dużego wpływu na naszą sylwetkę. Na początku możemy z nich korzystać, lecz tylko okazjonalnie. Co zatem można jeść na diecie bezglutenowej? Wbrew pozorom pozostaje nam cała masa innych produktów spożywczych: nabiał, mięso, ryby, warzywa, owoce i orzechy. Możemy skomponować z nich bardzo różnorodne, zdrowe, smaczne i w pełni wartościowe posiłku. Przykładem może być chociażby jajecznica na śniadanie. Jest prosta i szybka w wykonaniu. Dodajmy do niej kawałek mięsa i sporą ilość warzyw. Możemy wykorzystać cebulę, czosnek, paprykę, cukinię, pieczarki. Jest nam dobrze znanym posiłkiem, na diecie bezglutenowej wystarczy jeść ją bez dodatku chleba. Zamiast niego dodajmy surowych kiełków. Kiełki prawie nie zawierają kalorii. Mają natomiast całą masę witamin i minerałów ważnych dla naszego zdrowia i samopoczucia.
